|
To tak nie działa, wszystko musi być ustabilizowane. Sprężynki "małe" sprzęgła odpowiadają TYLKO I WYŁĄCZNIE za to, przy jakich obrotach rusza pojazd, czyli innymi słowy reguluje zakres obrotów, w których sprzęgło złapie na tyle, że zacznie kręcić tylnym kołem. Przed tuningiem ustalasz sobie parametry, do których chcesz dojść. Jeżeli chcesz, żeby silnik pracował przez cały czas nabierania prędkości na obrotach np. 9 000 RPM, bo przy tych obrotach uzyskujesz największy moment obrotowy na twoim zestawie cylinder-wydech, to sprężynki małe dobierasz pod obroty ok. 8 000 - 9 000 RPM (dobranie słabszych sprężyn spowoduje tylko to, że będziesz ruszał z niższych obrotów i z czasem dopiero wejdziesz na wyższe i nie jest to błąd - kwestia tego co chcesz osiągnąć i do czego dążysz).
Sprężyna centralna ściska talerze między które wchodzi pasek. Im mocniej je ściska, tym trudniej wejść głębiej paskowi, a także trudniej mu wpaść w poślizg. Jeżeli masz za słabą sprężynę względem rolek, to wariator wysuwa się za szybko, a to powoduje że silnik spada z obrotów, na których był wcześniej, a także może wystąpić poślizg paska względem talerzy. Za ciężka sprężyna względem rolek powoduje, że silnik pracuje na stałych, najczęściej wysokich obrotach, ale nie przyśpiesza. Ludzie określają to zjawisko jako to, że silnik "wyje".
Regulację można przeprowadzać zaczynając od dowolnego elementu: regulujemy rolki pod sprężynę lub sprężyny pod wagę rolek. Robi się to doświadczalnie, testując rolki od najlżejszych do najcięższych albo sprężyny od najbardziej miękkich do twardych. Z reguły proces regulacji przebiega jak wykres Gaussa. Prawidłowa regulacja jest wtedy, gdy RPM=const przy każdej prędkości, aż do maksymalnego wysunięcia wariatora, a potem wskaźnik RPM rośnie, a różnica czasu, w którym pojazd osiągnął swoją maksymalną prędkość i czasu, w którym pojazd nie poruszał się, jest minimalna, czyli t(V=max)-t(V=0)=min.
|
maciej3290
